De start van een nieuw verhaal is altijd lastig. Jij
staart naar de blanco pagina, de blanco pagina staart terug, en er hangt een
ongemakkelijke stilte in de kamer - wat nu? Wat zijn woorden ook alweer, en wat
doe je ermee? Je moet zowel je lezer meteen bij zijn of haar keel (of hart, of
voor jouw genre ander toepasselijk lichaamsdeel) grijpen, als zorgen dat je
personages, wereld en plot netjes worden geïntroduceerd. Dat lijken soms nogal
tegenstrijdige doelen. Veel uitleg is niet spannend, maar veel spanning laat
weinig ruimte voor uitleg. Hier zijn een aantal mogelijke handvaten voor het
vinden van een goed beginpunt.
woensdag 8 februari 2017
zondag 5 februari 2017
De enige manier om schrijven écht fout te doen
Er zijn tientallen, misschien wel honderden kleine en wat
grotere adviezen te bedenken die je beginnende schrijvers mee zou kunnen geven.
Die kennis is (soms) heel waardevol. Toch is het uiteindelijk allemaal
ondergeschikt aan iets anders: er is eigenlijk maar één manier om schrijven
écht fout te doen, en ik ben er erg goed in. Maar wat is het dan? Wat is dit
geheim, deze niet-hack die je absoluut moet ontwijken? Wat is hetgeen waar ik
zo onbedoeld zo getalenteerd in ben?
Waarom diversiteit niet optioneel is
De afgelopen week heb ik niets van me laten horen, en in
het kort zijn daar twee redenen voor. De eerste is tentamens, waar helaas niet
zo heel veel aan gedaan kan worden. De tweede is Donald Trump, waar wel
degelijk iets aan gedaan kan worden. Dus, aangezien er op dit moment ergens in
het Witte Huis een oranje aardappel alles aan lijkt te doen To Make America
White Again, leek dit me een passend moment om het eens te hebben over het
belang van diversiteit in fictie, op grotere schaal dan alleen representatie
voor roodharigen. (Ja, ook jouw fictie!) Hier is een pleidooi om eens een
kritische blik te werpen op je eigen werk en wat je daarmee zou kunnen doen,
bestaande uit vijf redenen om een paardenkeutel te geven om diversiteit.
zondag 22 januari 2017
Vijf veelgebruikte beschrijvingen waar ik me over verbaas
In de Engelstalige YA wereld is er een gigantische campagne tegen een specifieke zin. She released a breath she didn’t realise she’d been holding. Het is zo erg, dat de kans zelfs groot is dat je wat lezers releast van je verhaal als je dit ergens neerzet. Misschien begrijp en deel je die haat, en misschien ook niet - hier zijn in ieder geval vijf veelgebruikte beschrijvingen waar ík me altijd over verbaas.
woensdag 18 januari 2017
De kleine anti-prutplotchecklijst
Goed, je hebt met een hoop bloed, zweet en dagdromen een
plot aan elkaar weten te lijmen, of in ieder geval iets wat in die richting
neigt. Go you! Maar wat nu? Hoe weet je nou dat het goed is, en niet alsnog
prut? Niet gevreesd, vriend, want hier is een achtdelige checklijst waarmee de
allergrootste blunders voorkomen zouden moeten kunnen worden (en dat zijn vijf
werkwoorden achter elkaar, dus dan moet het wel werken). Als je geen plotter bent, kan dit ook gebruikt worden als richtlijn bij de eerste editing rondes.
maandag 16 januari 2017
Waarom heb ik zoveel lepels in mijn verhalen? Of: Inge babbelt over bestek, deel 1
Mijn huidige project heeft een aantal personages met vrij normale namen, zoals Ellie en Brenda. Er zijn er ook een paar met namen die (voor zover ik weet) niet op Babybytes staan, zoals Lek en Lepel. Die laatste is mijn hoofdpersoon, mijn persoonlijke favoriet, en tevens degene waarvan ik laatst merkte dat ik hem onbewust had vernoemd naar een varken (vermoedelijk).
donderdag 12 januari 2017
Van prut naar plot: een stappenplan
Hier zijn een aantal woorden: strijkijzer. Allergiepillen. Popcornbeker, vogelbekdierdrol, koekjesfabriekmedewerkerstaking. Gefeliciteerd! Als je dat wilt, zat hier ergens het begin van je nieuwe project tussen. Mocht je nog niet afdoende geïnspireerd zijn voor een modern meesterwerk, dan staan hieronder nog meer behulpzame woorden, die hopelijk iets minder klinken alsof je een Dikke Van Dale op een willekeurige pagina openslaat. Stap 1: klik door naar het stappenplan.
woensdag 4 januari 2017
Nieuw jaar, nieuwe kansen (om oude clichés te omarmen): een vooruitblik
Gelukkig nieuw jaar! Het is inmiddels al het einde van dag vier van driehonderdvijfenzestig, wat betekent dat we nu ruwweg één procent van het jaar achter de rug hebben. Waarschijnlijk is er daarom ergens een regel die me verbiedt nog enthousiast te doen over de stap van 2016 naar 2017, maar die gaan we vrolijk negeren. Wat gaan we dit jaar nog meer doen (of negeren), hopelijk ook erg vrolijk? Daar gaat dit bericht over. (Kijk uit voor de gladheid van dat bruggetje, mensen, whoa. 😎)