---
1) Je hebt een begin, een midden en een eind. Let erop
dat dit niet per se betekent dat je ook bij dat begin moet beginnen met
vertellen! Je kunt het best omgooien. Je mag het begin van de gebeurtenissen
overslaan en dat later pas duidelijk laten worden, als dat voor extra spanning
zorgt, maar achter de schermen is deze structuur wel nodig. Zorg dat je dit
voor jezelf op papier kunt zetten, al is het maar in drie zinnetjes.
2) Je verhaal is niet volkomen doelloos. Het is prima als
je geen enorm complex plot hebt vol twists en wendingen en diepe boodschappen
aan je lezers. Dat hoeft helemaal niet altijd, want veel mensen hebben
lievelingsverhalen die veel simpeler in elkaar zitten dan dat. Zorg alleen wel
dat je verhaal naar íéts toewerkt, want anders zullen je lezers zich achteraf
verraden voelen omdat ze zoveel tijd hebben geïnvesteerd in een reis die ze
ergens in the middle of nowhere heeft gedropt. Survivalen kan best leuk zijn,
maar het is niet de bedoeling dat je verhaal voelt alsof mensen mos van bomen
moeten schrapen om iets te kunnen eten.
3) Je hebt niet duizend verhaallijnen die door elkaar
heen lopen. Het zijn er ook geen negenhonderdnegenennegentig. Ook niet nog weer
één minder dan dat, want dat is nog steeds te veel. Subplots zijn goed en
kunnen heel veel aan je verhaal toevoegen, maar tenzij je graag een verhaal
wílt schrijven met de lengte van de complete Rad des Tijds serie van Robert
Jordan (zo’n 3.304.000 woorden), raad ik toch aan jezelf een beetje in te tomen
als het te veel verschillende kanten op lijkt te gaan.
4) Je hebt geen onafgemaakte verhaallijnen los
rondbungelen. Dat is gevaarlijk! Iemand zou erover kunnen struikelen en zijn nek
breken, en dan is er ook iets afgemaakt, maar mogelijk niet dat wat je wilde.
5) De ene gebeurtenis volgt logisch op de andere.
Plottwists zijn geweldig, maar je wilt graag dat het een twist is die je lezer
een “wauw, dat had ik niet zien aankomen”-gevoel geeft, niet alleen “wat, waar
kwam dat nou weer vandaan?” Let er altijd op dat je personages logische stappen
zetten, en dat wat je ze wílt laten doen uit plotoverwegingen, ook echt past
bij wat ze werkelijk zouden doen in die situatie.
6) Je draait niet rond in cirkeltjes. Dit wil zeggen dat
je personage niet net een probleem heeft overwonnen alleen om weer exact
hetzelfde probleem tegen te komen (tenzij dat juist je bedoeling is en het een
punt heeft!). Cirkels zijn heel leuke figuren (al zijn vierkanten natuurlijk
stukken cooler, laten we eerlijk zijn), maar lezers kunnen er nogal duizelig
van worden.
7) Je hebt niet exact het plot van een bekende YA-serie
overgenomen. Dit geldt natuurlijk niet als je fanfiction schrijft, want dat is
een heel andere situatie. Buiten fanfic is dit echter wel iets om een klein
beetje in de gaten te houden, want hoewel het welbekend is dat niets ooit
volkomen origineel zal zijn, wil dat niet zeggen dat je alle hoop maar gewoon
moet opgeven (of dat beroemde schrijvers je niet zullen aanklagen als je hun
verhaal plagieert).
8) Het verhaal interesseert je. Je kunt al deze stappen
wel toepassen, maar als je er vervolgens achterkomt dat je het perfecte verhaal
hebt geplot, maar het jou eigenlijk geen rond object kan schelen, is het het
toch waard nog eens te heroverwegen of je er niet iets van kunt maken wat
leuker is voor jezelf. Jouw mening is de enige die telt (wat dit betreft, dan;
er zijn situaties in het leven waar je toch enigszins naar anderen zult moeten
luisteren, zoals wanneer de caissière je vertelt dat je niet de winkel uit mag
voordat je hebt betaald, of als een politieagent je vriendelijk vraagt om niet
naakt de vogeltjesdans te doen in het openbaar).
---
Als je al deze punten kunt afvinken, zit je
waarschijnlijk op de goede weg. Wat zijn grote, algemene plotdingen waarvan jij
nog weleens bang bent dat je ermee de mist in gaat?
> Vorige bericht: Waarom heb ik zoveel lepels in mijn verhalen?
> Volgende bericht: (Nog onbekend, op dit punt)
> Volgende bericht: (Nog onbekend, op dit punt)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten