donderdag 29 december 2016

Vijf redenen om niet naar schrijfadvies te luisteren


Ik heb lang zitten denken over hoe ik dit moest opstarten. Met een bericht over mezelf? Met een diep, betekenisvol betoog over mijn motivatie voor schrijven? Met een stapel tragische woordspelingen, puur om te zien wie dat volhoudt? Het leek allemaal niet geheel juist.

Dus hallo, ik ben Inge! Dit is mijn eerste blogpost op een blog met (onder andere) schrijfadvies en hier zijn vijf redenen om niet naar schrijfadvies te luisteren, want ik weet duidelijk helemaal niets van marketing en klantenbinding. Hoera.


---

1. Er is meer dan één manier om goed te schrijven. 

Dit is hopelijk iets wat algemeen bekend is, maar het is ook zo, zo waar. Jouw schrijfstijl zal nooit exact hetzelfde zijn als die van je grote idool, en dat is oké! Dat is goed. Wat dit betreft is schrijven redelijk uniek als hobby. Als je graag een meestertuinier wilt worden en net je eerste viooltje hebt gekocht, is het waarschijnlijk verstandig om naar je mede-tuiniers te luisteren als je ze aanraden om die arme plant af en toe water te geven. Als je dat niet doet, is het RIP viooltje, en dan zul je nooit die Mooiste Tuin Uit Het Dorp wedstrijd winnen van Gerda, je verschrikkelijke buurvrouw die denkt dat ze alles beter kan. 

Dat soort regels gelden niet voor schrijven. Sommige schrijvers zweren bij een plant dagelijks een kleine dosis water geven, en dat werkt prima, maar anderen wateren hun plant alleen ’s nachts, of ieder uur met exact drie en een halve druppel, of juist één keer per jaar met een vierentwintig uur durende waterval. Daarna kun je weliswaar de plant een week lang langs je raam zien dobberen, maar het verdronken ding ziet er wel dolgelukkig uit. De moraal van het verhaal is dat het allemaal oké is, zolang het maar werkt voor jou.

2. Je kunt beter out of the box denken als je niet eens weet wat de afmetingen van de doos zijn. 

Binnen de lijnen kleuren zorgt misschien voor een nettere, meer sociaal acceptabele tekening, maar dat is niet per se de sleutel tot succes. Bijna alle namen van kunstenaars die we nu nog kennen, zijn zo bekend gebleven omdat ze juist iets deden wat niet al honderd keer eerder was gedaan. Heb jij al eeuwig heel graag een verhaal willen schrijven in de tweede persoon (je), terwijl iedereen zegt dat alleen de eerste (ik) en derde (hij/zij) acceptabele opties zijn? Doe het! Heck yeah!

3. Je leert meer van je eigen fouten. 

Misschien wordt het eerdergenoemde verhaal in de je-vorm een gigantische flop, maar dan is het wel nog steeds jóúw gigantische flop. Je hebt een poging gewaagd. Je hebt een sprong in het diepe genomen, en zelfs als het water achteraf gezien vol piranha’s bleek te zitten, ben je daar nu wel zeer acuut van op de hoogte. Bovendien zul je voortaan waarschijnlijk altijd controleren of er zich geen vleesetende vissoort in nieuwe wateren bevindt voordat je er zomaar in springt. Andere mensen, die altijd braaf naar de “GEVAARLIJK - NIET ZWEMMEN” bordjes hebben gekeken, lopen het risico ooit een keer nietsvermoedend een bommetje maken in een meer waar (nog) geen bord staat en opeens tussen wat haaien te dobberen. Jij zou zo een stomme fout nooit meer maken, want jij hebt persoonlijke ervaring hiermee.

4. Soms is het gewoon een stuk leuker om fouten te maken! 

Dat klinkt suf, zeker uit de mond (of het toetsenbord) van iemand die behoorlijk snel zal toegeven dat ze het zelf vaak erg onprettig vindt om iets fout te doen, maar toch is het waar. Je hoeft iets niet perfect te doen om er plezier aan te beleven, en je hoeft dus ook niet iedere tip van iedere (wannabe) gepubliceerde schrijver ooit te hebben geconsumeerd voordat je zelf aan de slag kunt. Soms moet je stoppen met voorbereiden en gewoon doen, voordat de inscriptie op je graf “ze deed niet zo veel, maar ze was wel heel erg goed voorbereid” wordt. Je weet helemaal niets van schrijven en hebt nog nooit een boek gelezen, maar wilt wel graag een verhaal op papier zetten? Perfect! Spring een paar keer op een neer om de ideeën los te schudden, open je favoriete tekstverwerker, en typ. Een ruwe diamant is nog steeds eindeloos meer waard dan een handvol lucht.

5. Schrijfadvies is niet altijd goed.  

Last, but not least: dit is het internet. Het internet bevat geweldige dingen, zoals plaatjes van kittens met hoedjes op, maar ook digitale gebieden waar je beter niet te lang kunt rondhangen als je nog hoop wilt hebben voor de mensheid, zoals YouTube comment sections. Er zijn een hele hoop heel enthousiaste mensen die graag hun wijsheid met mensen willen delen en het allemaal volkomen goed bedoelen. (Hallo.) Enthousiasme en goede bedoelingen staan helaas echter niet altijd gelijk aan goede uitkomsten, want je kunt ook met een hele hoop enthousiasme keihard tegen een glazen deur oplopen. Wees dus in ieder geval kritisch, als je advies inwint. Durf nee te zeggen tegen dingen die je gewoon niet heel logisch in de oren klinken.

---

“Maar Inge,” mompel je nu mogelijk mild panikerend tegen je eigen computerscherm, “als ik dit advies opvolg en niet meer naar advies luister, kan ik niet dit advies opvolgen en niet meer naar advies luisteren!” Dat is maar al te waar, en het spijt me zeer dat ik meteen ben begonnen met zo’n breinkraker. De clou hier is dat je natuurlijk best tips mag opvolgen en commentaar gebruiken - dat is juist een geweldige manier om te leren! Wees alleen ook kritisch. Zorg dat je het jezelf niet te ingewikkeld maakt, dat je eigen brein ingeschakeld blijft en dat je dingen naast je neer durft te leggen als je daar een reden voor hebt.

Wat is jullie mening over schrijfadvies? Zijn jullie ooit dingen tegengekomen die absolute onzin leken, of hebben jullie misschien zelfs een keer iets gedaan op basis van goedbedoeld advies waar jullie achteraf spijt van hadden? Hebben jullie nog andere redenen dat een mens misschien niet naar een ander mens zou moeten luisteren?

En om dit meteen met een heerlijk ironische afsluiting te geven: laat het vooral weten als jullie nog (blog)schrijfadvies voor mij hebben. Was dit interessant, of volkomen zinloos? Kan ik de uit de hand gelopen tuiniermetaforen beter uitgraven en bij het groenafval gooien? 🌷

 

9 opmerkingen:

  1. Ik vind je metaforen prachtig! Ik probeer zelf ook zo min mogelijk om advies te vragen, vooral omdat als ik niet aan het advies/tips kan 'voldoen' ik me onnodig onzeker ga voelen over wat ik geschreven heb.
    Je blog is leuk, houd vol!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is inderdaad een erg rot gevoel, en ook zeker een goede reden om advies een beetje te ontwijken.

      Volhouden zal ik zeker proberen. Dank je! :)

      Verwijderen
  2. I swear ik stuurde iets wat ik hier leuk vond naar een groepschat. Ik las door; een zin later moest ik wéér iets opsturen. Uiteindelijk gewoon maar een linkje gestuurd, maar dit is echt geweldig. Het is leuk om te lezen en is niet alleen maar loze humor, maar heeft ook een kern ^^

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, wauw, ik voel me vereerd. Dit is het beste bericht dat ik hier zou kunnen krijgen. �� Ik ben blij dat je het zo goed vond!

      Verwijderen
    2. (Oeps, blijkbaar werken emoji's niet in de reacties, maar die vraagtekens hadden een positief gevoel moeten uitdrukken, haha. Weer wat geleerd.)

      Verwijderen
  3. Deze post is geweldig!
    De tuiniermetaforen zijn ook echt leuk! Je hoeft ze dus niet bij het groenafval te gooien :) en die humor al helemaal niet XD
    Ik nam vroeger wel veel advies aan, omdat mijn schrijftstijl toen belabberd was. Nu krijg ik bijna geen advies, maar de advies die ik krijg zie ik wel wat ik mee doe. Meestal laat ik het maar, want ik ben tevreden met hoe mijn schrijfstijl nu is.
    Ik wou ook nog even zeggen dat je vooral door moet gaan met deze blog.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, ik ben heel blij dat te horen. :D

      Ja, dat is ook nog een goed punt. Hoe meer ervaren je wordt, hoe minder advies er te vinden is dat je nog nooit hebt gehoord. Tevreden zijn met wat je doet is ook heel waardevol!

      Verwijderen